Gastede gece nöbetindeyken, fizy’ye yazdım ‘george dalaras’ (yorgo demeliydim ya, neyse), çalsın sıradan, kasmayayım diye. bi’ müzik hayli dikkatimi çekti, dinledim kez be kez: ki an se thelo… (bregoviç çalıyo, dalaras söylüyo)
1 ay sonra…
öğle saatleri. masanın başında, ekranın karşısında, sıkıldı canım. aynı müzikleri dinlemek de insanlığa aykırı bi süre sonra, malum. bi’ arkadaş enrico macias isimli muhteremden bi’ şarkı paylaşmış. açtım, sarmadı. aynı ismin farklı şarkılarını dinliyim didim. yunanca dinlediğim şarkıyı, bu adam arapça söylüyo… hoppala… karıştırdım; hintçe, ispanyolca, ibranice, başka balkan dillerinde de versiyonlarını buldum. fazlası da vardır belki…
üstünkörü kurcaladım, hikayesi şöyle imiş: fransa’ya giden cezayirli göçmenler için yazılmış, göçmenlerin şarkısı olmuş. çok tutulmuş, sevilmiş, sınır tanımamış işte. arapça, yunanca, ibranice versiyonları olmuş… velhasıl, sınır kavramını düşünmeli. ya da direkt sövmeli…
Bi’ kaç versiyon. Dinlemek için tıklayın üzerlerine…
Versiyon 1 – DAHMANE EL HARRACHİ (orjinali imiş)
Versiyon 2 – RACHİD TAHA (ARAPÇA)
Versiyon 3 – YORGO DALARAS (YUNANCA)
iNSAN TARiKATI 